Bangkok

Bangkok, daar komen we weer.

Laatste ochtend in Ho Chi Minh er scheen een markt vlak om de hoek te zijn, kom gaan we daar nog even kijken we hebben toch nog tijd...... Ik had namelijk een email gekregen (en jaja nu had ik hem wel gelezen) de vlucht was vertraagd.... natuurlijk nooit een goed idee van ons om naar een markt te gaan. Hahahaha. Maar goed was wel even leuk. Taxi genomen en naar de airport, vlucht was met air Asia altijd goed. Ik had het hotel al gebeld dat we pas tussen 8 en 9 in het hotel zouden zijn en 8 uur hadden we gered ware het niet dat we een chauffeur hadden die geen idee had waar die naartoe moest en echt Sheraton is toch een groot en gerenomeerd hotel. Halverwege heeft hij gebeld met het hotel. Zei probeerde het uit te leggen. We hadden er een hard hoofd in dus maar Google Maps op de achterbank aangezet, gelukkig maar want we waren vlakbij het hotel toen hij op een hele verkeerde baan stond..... dus het laatste moment hebben wij hem maar verteld waar hij rechts en links moest..... Rod had bijna het stuur overgenomen, hihi! Aangekomen in het hotel ingecheckt en natuurlijk weer een heerlijke kamer met uitzicht op de rivier. Wat is het toch een heerlijk hotel, daar mogen wij als KLM crew ons mee in de handjes wrijven. Alles neergekwakt opgefrist en naar Khao San road geraced om daar nog wat te eten. Een tentje waar we een eens vaker gegeten hebben....Rod heeft nog de electric boogie gedaan bij het eten nadat een grote kakkerlak in zijn nek onder zijn shirt kroop, hij was wel 2 vingerkoten lang. Hij voelde tijdens het eten dat iets best hard was geland op zijn rug..dus boog hij voorover en vroeg "Zit er een beest op mijn rug"....mijn trage reactie ojaa...inmiddels kroop ie zijn nek in en ik zei hij is weg....hij "neeeeeeee hij loopt nu over mijn rug mijn oksel in" En ik zat alleen maar te lachen....hij werd helemaal gek! Daarna vloog ie naar een andere tafel waar 2 vrouwen meteen wegrenden whahahaha! Eten was verder wel lekker en gezellig, maar Rod zat wel op zijn hoede met bovenste knoop dicht!.... ik zou eigenlijk niet schrijven over Bangkok omdat we hier al zo vaak zijn geweest maar na deze 2 verhalen kon ik niet anders dan het toch doen. Na het eten weer met een taxi terug en weer hetzelfde verhaal...welk hotel?... nu maar meteen Google aangezet en ging nog bijna fout.... echt geen idee?...Volgende ochtend eindelijk een keertje relaxed gedaan. We wilden de volgende dag naar Maeklong Railway market. Bij een touroperater vroegen ze heel veel geld. In nog geen honderd jaar. Kom hiernaast is nog zo'n kantoortje. Die jongen wist het niet, "wait I ask my boss" Hij loopt naar buiten naar rechts en wij "wait wait, we have been there! It's ok!" Hahahahaha! hij liep weer naar dat vorige kantoortje.... ze horen ook allemaal bij elkaar!!! Buiten op straat een prive Taxi geregeld voor de volgende dag voor maar 1/3de van de prijs om een eigen bedacht toertje te doen. Daarna vroeg hij "Waar moeten jullie nu heen" "MBK mall." " Ik kan jullie brengen" "Ja, is goed" Hij ons naar MBK gebracht met de vraag of het via een omweg mocht, via de kledingzaak van zijn vriend. Hij kreeg dan benzinebonnen. Ja hoor, geen probleen.... gewoon allebei een pak laten aanmeten.... OMG!!!... wij zijn hier echt niet goed in... ik wilde een zonnebril met lees gedeelte, dus bij winkeltje 1441 (tip van collega) een zonnebril besteld en gezegd dat ik een leesgegedeelte erin wilde, over 2uur is die klaar..... oh wat snel. Mijn voetjes laten doen, even iets kleins eten. Rod bestelde vis, want hij had niet zo'n honger.... Whahahahahaha, hij kreeg een vis zo groot als zijn onderarmen!!!!! Maar bikkel als hij was gewoon alles opeten! Daarna mijn bril ophalen. Ik deed hem op en kreeg een boekje in mijn handen gedrukt. Ja, ik kom het duidelijk lezen,... maar toen ik omhoog keek was alles vaag?!? ....Was een kleine miscommunicatie, hij had van de hele bril een leesbril gemaakt, pffff!... Toch nog duidelijker zijn de volgende keer! Hij zou het opnieuw doen, was iets duurder en de volgende dag pas klaar. Prima, want was een leuke bril. (Maar dacht wel ik was volgens mij heel duidelijk geweest). Ze zouden hem naar het hotel sturen. Ben benieuwd. Ok, door naar de 5de verdieping. Daar zit mevr Nee, echt waar zo heet ze en ze zou mooi lijntjes om de ogen kunnen tatoeëren. Even kijken wat het is en hoeveel het kost...... voor ik het wist lag ik op de stoel met een spul op mijn ogen dat lekker brande. Om schoon te maken. Rod was weggestuurd.. hihi! Ga jij je maar even een uurtje vermaken. Even later begon ze te tatoeëren... Bloody Hell!!!(zou Ron uit Harry Potter zeggen).... Wat deed dat pijn! Halverwege wilde ik weg. "Ohh, you have very sensitive skin" " I know"... schiet nou maar op!!! Eerlijk is eerlijk ik ben heel blij met het resultaat, nu kan ik gewoon even snel de straat op zonder mijn ogen maken! Hahahaha! Terug bij het hotel laten masseren en weer naar Khao San road om te eten..... bij een ander tentje deze keer..... zonder kakkerlaken hopelijk.... ik wilde ipv rijst patat bij mijn gerecht. Soms heb je even genoeg van rijst en noodles. Nee, dat kon niet het gerecht was met witte rijst.... het was gewoon een bolletje rijst naast het gerecht. Echt hoor! Hahaha, dus maar gewoon een bordje patat ernaast besteld. Zonde van de rijst. We zijn terug gegaan met de TukTuk, een oudere man die precies wist waar ons hotel was. Yeah! Was een druk dagje! Hahahaha! Volgende ochtend bericht van de driver "I'm sorry, I'm not available but I send my father" Dus op pad met een oudere man, een goede chauffeur gelukkig. Het was ongeveer een dik uur rijden. Eenmaal aangekomen keken we onze ogen al uit terwijl er nog niets gebeurde. Een lange markt echt aan de spoorrails. We waren al even over de markt aan het lopen toen het omroep systeem iets omriep. Iedereen begon zijn spullen naar achteren te schuiven, luifels werden opgeklapt. Ohhhh!! Het gaat gebeuren.....Wat een raar en waanzinnig gezicht, z'on grote trein door een smalle straat. Hoop foto's en filmpjes gemaakt, mensen in de trein waren allemaal foto's en filmpjes van ons aan het maken, hahaha! Dan komt er ineens heel langzaam rijdend zo'n groot gevaarte....de trein dus.... langs je op 5 cm. Alles wat er gebeurd in een paar minuten is heel gaaf en indrukwekkend! Zodra ze de "billen" van de trein weer zien wordt alles weer uitgestald.....niets gebeurd! 20 min later gebeurde weer hetzelfde want die zelfde trein kwam weer terug.....aan het einde van de markt is namelijk het station en eindpunt van deze trein. Het was een heel spektakel wat we voor geen goud hadden willen missen! Toen de trein weer vertrok zagen we ook dat mensen hun fruit gewoon langs de rails lieten liggen want de trein hing er net boven. Heel apart! Terug naar Bangkok duurde iets langer het was ondertussen "een klein beetje" drukker geworden. We hadden 's-ochtends bedacht om als we terug kwamen van de trein de taxiboot over de rivier te nemen om even uit te waaien voordat we onze pakken moesten passen. Maar de tijd was er te krap voor, dus als compensatie een (airco) Starbucks gescoord en daarna gerelaxed op de kamer. Onze taxichauffeur... de vader.. stond netjes op tijd te wachten. We moesten om 5 uur kleding passen en het was 10min rijden, maar hij zou ons om 4 uur oppikken. Wij dachten misschien hebben ze hem gebeld dat het eerder kon. Maar nee er zat natuurlijk een addertje onder het gras...eenmaal op de achterbank "could I please bring you to my friends shop, before we go to the fitting"... "NO" was mijn antwoord voor hij uitgesproken was. Rod stoot me aan, laat die man uitpraten. "Nee, ik heb er geen zin in, dat gedoe de hele tijd. Ik wil gewoon van A naar B gebracht worden." Hij vroeg het nog een keer, hij dacht zij wil niet, maar hij wel. Hahaha! Maar Rod wilde helemaal niet, hij wilde alleen dat ik wat aardiger was.....Ik zei weer NO. Dus Rod op z'n vriendelijkst tegen hem...we willen alleen passen en weer terug. "Ok, ok...." hij was uiteraard niet bij. Maar ik had het gehad met het steeds iets anders aansmeren. Je hoopt dat het pak meteen goed zit, maar dat is natuurlijk niet zo..... met een beetje bijspelden moet het dan de volgende dag goed zijn en zouden ze de pakken naar het hotel sturen......op hoop van zegen, want er is geen tijd meer ze om het nog te veranderen... weer terug in het hotel "nette" kleding aan (geen gympen of slippers) want we wilden na het eten door naar LeBua skybar op 64ste verdieping. Eerst met het pontje naar de super deluxe hieper moderne Mall (Iconsiam)aan de overkant van de rivier. Een groot contrast met wat je op straat ziet. Wel heel mooi met heel veel restaurantjes. Daarna gingen we ergens anders eten, wat we al gepland hadden maar daar kregen we toch een beetje spijt van. Morgen gaan we bij die Mall eten. Door naar LeBua voor de zoveelste keer! Het blijft een geweldige ervaring! Na een paar drankjes en een rib uit ons lijf verder nog een afzakkertje genomen aan de bar van het hotel op het terras. Volgende dag ons laatste dagje.... met de taxiboot helemaal naar het einde gevaren en op de terugweg bij Khao San Road uitgestapt om iets te eten. Even door de straat wandelen... Wat was het heet!!!! Pfff! Werd er bijna niet goed van. Snel in een taxi gestapt, lekker bij komen in de airco (ik haat airco, maar met deze hitte kan je bijna niet zonder) ik heb al een tijdje een Skywalk op het oog met een glazen plaat waar je op kan staan/liggen/zitten...wat je ook maar wil. Ik moest Rod wel overtuigen dat je er ook gewoon kon rondlopen zonder dat je op die glasplaat moest staan. Eenmaal daar, wat een geweldig uitzicht! En die glasplaat lonkte meteen. Je mocht je telefoon niet meenemen op de glasplaat en je moest soort van Sloffen over je schoenen doen. Ze wilden het glas natuurlijk krasvrij en heel houden. Alles wat ik bij me had in Rod zijn handen gedrukt...."maak foto's" stomme opmerking, want hij stond al klaar met z'n telefoon. De eerste stap was even slikken, maar daarna was er niets meer aan de hand. Beetje foto zus, foto zo! Hadden een goed moment was niet heel druk nog. Er was ook een tribune uitkijkend op de glasplaat en Bangkok. We zagen mensen met een drankje lopen. Zouden ze?.... Yep! Lekker genieten van een G&T op de tribune! Tijdens het genieten zag ik Rod zijn hersenen werken. Zal ik toch? Uiteindelijk koos hij ervoor om lekker van zijn drankje te genieten. Het werd ook druk heel druk. Tijd om te gaan. 'S-avonds idd aan de overkant van het water bij een restaurantje in de Mall gegeten, buiten op het terras. Was heerlijk eten. Terug in het hotel waren de pakken gearriveerd en het zat zowaar allemaal prima. Nog een afzakkertje in het hotel genomen(om het af te leren) als afsluiter van de heerlijke, geweldige vakantie!

Ho Chi Minh

Ho Chi Minh

Saigon here we are!

Tijdens onze vlucht zaten we bij de nooduitgang, het meisje bij de incheck deed een beetje vreemd en ging iemand erbij halen. Ze stond achter ons en knikte. Ze zei: "U zit bij de nooduitgang". Ik zei dat is prima, I'm A flight attendent. Ahh ok. Aan boord stond er iemand net zoals bij ons(KLM) te regelen dat alle tassen boven in de bagagebak lagen. Op een gegeven moment ging ze uitleggen hoe de nooduitgang werkte, toen heb ik het gezegd. Ohh ok, smile.... denk ik onder het masker. Ze moest tijdens start en landing tegenover ons zitten. "Which company?" KLM "aahhh ok, and you still fly?"....... over deze vraag moest ik even nadenken? Was ik te oud, zag ik er niet uit? Ik heb het er maar bij gelaten dat het een vraag uit interesse was.... hahahahha... snik!!Dingen uitgelegd hoe het bij ons ging en gevraagd hoe het bij hun werkte. Ze gaf ons ook een tip over Must eat in Ho Chi Minh. Lieve dame..Aangekomen bij het hotel hadden we een kleine kamer met een raam van 1,5 mtr hoog en 10cm breed en nog een van 1,5mtr hoog en 20cm breed. Very deprimerend. Ik had het idee dat er geen frisse lucht(voor zover dat kon in Ho Chi Minh...) binnen kwam. Rod keek me aan... "dit wordt hem niet hè" "nee, maar ik wil eerst wat eten. Dan vragen we of er een andere kamer is." Gegeten in een van de tentjes wat ons aangeraden was door 'mijn' collega van Vietjet Air, was idd heerlijk en daarna vragen voor andere kamer.... Na het eten zijn wij altijd wat aardiger.....;) 's-avonds rondgestruind in de buurt en een drankje gedaan. Volgende dag grote kamer met balkon tegen een kleine bijbetaling kunnen krijgen Happieeeeee!!! Na het ontbijt naar het Bitexco gegaan een gebouw om van het uitzicht te genieten op de 76ste verdieping. Was mooi maar ook een beetje een bummer, want er werd een soort van gepromoot dat je ook naar buiten kon maar dat was helemaal niet zo. Beetje teleurgesteld naar beneden maar natuurlijk meteen naar een andere optie gekeken. En die was er, maar beter pas rond zonsondergang gaan kijken en dan gewoon naar de Skybar..... hé, wat vervelend.... nog rond gewandeld in de hitte. Pffff, in zo'n stad komt de hitte 38° dan flink binnen. Opzoek naar een sappen tent, niet te vinden. Uiteindelijk bij een tentje terecht gekomen waar ze verschillende aparte drankjes hadden. Het was er druk dus zal wel lekker zijn. Ik zei tegen Rod wat ik wilde "koude jasmijn lychee thee" Rod 5min later: Ik heb Jasmijn melk gekocht"..... je stuurt ze voor een opdracht.... ik weer naar binnen en uitgelegd dat ik iets anders wilde. Nou dat ging niet zomaar, moest echt dat drankje extra bestellen. Dus maar gedaan Rod mocht naast zijn koude Raspberry Chai ook mijn jasmijn melk opdrinken.... Beehhh! Maar Rod zei...."het is heerlijk". Zodra we weer gingen wandelen sloeg de hitte weer toe dus maar snel afkoelen in een grote mall die we tegen kwamen. Deze waren we in Vietnam nog niet tegen gekomen daaraan zag je dat je nu echt in een grote stad was. Weer richting het hotel om daar ergens te lunchen. Het is trouwens niet normaal hoeveel scooters hier rijden en allemaal kriskras door elkaar. En gewoon met z'n 10en naast elkaar en in groepen van 50 bij een stoplicht (die helemaal geen nut hebben) Oversteken is dan ook met gevaar voor eigen leven. Hand opsteken, ogen dicht en gaan... Op hoop van zegen.. en .... je moet heel vaak oversteken!!!! Maar we hebben het overleefd! Naast het hotel zat ook weer zo'n Ban Mhi tentje met innimienie krukjes Hahahaha. Ze zitten hier echt op van die hele kleine krukjes.... daarom kunnen ze volgens Rod ook zo goed op hun hurken zitten....Whahahahaha! Nog naar het postkantoor gelopen, was een bezienswaardigheid. Was idd wel mooi om te zien. Er tegenover was de Vietnamese Notre Dame maar die stond net als in Parijs helemaal in de stijgers... al jaren volgens de mensen hier. Tegen 5en naar Landmark 81 waar we via het hotel naar boven konden naar Skybar "Blank Lounge 75" om een drankje te doen op hoogte! Hele mooie ingewikkelde cocktails, maar heerlijk. Lekker gelounged en later naar een restaurant gegaan genaamd Quan Bui, ergens in een afgelegen straatje waar je 's-avonds nog niet dood gevonden wilde worden. Maar ook weer een heel mooi restaurant, gezellig en lekker. Voldaan terug naar het hotel want morgen stonden de Cu Chi tunnels op de agenda. Heel benieuwd!Eenmaal in de bus met een drukke, maar gezellige tourguide. Merkte we al snel dat er iets mis ging.... hij miste 2 mensen. Bellen en nog eens bellen, nog eens langs het hotel. Niemand te zien. Half uur later nog steeds in Ho Chi Minh kwam het verlossende telefoontje, ze waren gewoon meegenomen door een andere tourguide voor een andere toertje... whahahaha! Onze guide was not amused.... maar binnen 5min waren onze laatste 2 van de groep aanwezig. Helemaal oververhit en "Sorry, Sorry, they just took us!" Eenmaal onderweg maakte onze guide er een soort one man show van. Ik haakte al snel af want zijn Engels was vermoeiend om te volgen... maar Rod wist het gelukkig allemaal goed te vertellen met een bestraffend " luister je dan helemaal niet?" ..... "niet echt" zei ze glimlachend.... Hihi. Bij de Cu Chi tunnels werd het interessant, eerst een film met de geschiedenis van hoe de tunnels zijn onstaan en het hoe ze de Amerikanen het op die manier bijna onmogelijk maakte ze te vinden. Ze leefden ook in de tunnels heel heftig. Nog in een tunnelgat gegaan met de houten deksel erop. Het lukte mij net.... mijn voorgevel(hahaha) zat een beetje in de weg maar met wat wurmen lukte het wel. Bij Rod ging het lastiger want zijn schouders waren te breed... My hunk<3!!!..... de tunnels bestonden uit 3 lagen diep onder de grond, bovenste combat, 2de wonen en 3de opslag, hospital en vlucht routes via de rivieren. Om de 20mrt veranderde ze van richting. Zigzagend onder de grond. We mochten proberen 120 meter door zo'n tunnel te lopen, kruipen. Om de 20mtr kon je er uit als je wilde, want het was best pittig! Rod ging al snel op handen en knieën kruipen.... fijn met een korte broek.... na 40 mtr dacht hij waarom doe ik dit en ging eruit. Ga je mee "nee, ik ga door" gedeelte voorover gebogen lopend en op handen en knieën kruipend. Ik hoorde op een gegeven moment iemand zeggen "Ze hebben hier zelfs in gewoond, dus het moet ons lukken!" Idd! Ik ging ook nog verkeerd, maar kwam ik snel achter. De hele groep in z'n achteruit, oeps! Oververhit kwamen we eruit. Rod leuk foto's maken..... Je kan je niet voorstellen dat ze er mensen gewoond hebben! Het volgende op het programma waren alle lugubere boobytraps die gebruikt werden tegen de Amerikanen. Echt vreselijk. Maar ze vochten tegen een hele sterke tegenstander, die ook nog dorpen met vrouwen en kinderen in de brand staken en bombardeerde. Dus ze werden heel slim, vindingrijk en snel. Daarna werden we meegenomen naar de shooting range en hebben we geschoten met een AK 47. Dat hoefde niet, maar op een of andere manier vinden we dit leuk en zijn er allebei ook goed in...Na nog een drankje terug de bus in en naar het hotel, daar even bijkomen. We wilden 's-avonds niet echt ver van het hotel eten, aan de overkant was Moo Steak Restaurant. Daar hadden we wel zin in. Hele leuke inrichting met heerlijke stoelen en fantastische steaks....Lang geleden dat we ze zo lekker hebben gehad. Een een "stukje" Lopen.... hahaha voor mensen die niet van het hotel wilden gaan hebben we toch rete ver gelopen. We hadden gelezen dat er een straat was waar het 's-avonds gebeurde en niet te vergeten een Starbucks was. Het was net de Ramblas, gezellig druk. Een groepje skateboarders, een groepje hondenvrienden.... alle hondjes leken op kleine labradoodles. Allemaal muziek en karaoke. Veel te doen dus. Het eindigde bij de rivier, tenminste je moest eerst nog oversteken.....had ik al verteld dat het verkeer hier levensgevaarlijk is!!!! OMG!!! we kwamen gewoon niet aan de overkant..... nadat het eindelijk gelukt was, moesten we natuurlijk ook weer terug......whahahaha! Echt drama! Nu...neee...nu....neeeeee......ogen dicht rennen!!!! Terug bij het hotel waren we blij dat we weer een dag overleefd hadden in Ho Chi Minh!!!

Good night Saigon.

Hoi An

Hoi An

Heerlijk geslapen even ontbijten.... Aziatisch georiënteerd en heel vaag! Gelukkig zat er een Starbucks om de hoek.... Door naar de airport we waren op tijd en konden zo doorlopen. Dit was toch ook wel relaxed, maar die trein moeten we echt nog een keer doen. Aangekomen in Hoi An hadden we een geweldig hotel met een grote kamer en balkon, 300mtr van het centrum. Even instaleren en het stadje in. 20 Indiërs op de gang, meiden tussen de 18 en 24. Wat een Herrie. Deuren slaan, schreeuwen tegen elkaar. Ik kijk Rod aan "Als dat vannacht zo is ga ik echt de gang op en trek hun aan hun haren hun kamers in!" Ik hoorde Rod denken, ik hoop zo dat ze stil zijn, want ze doet het echt!.... Hoi An was een super toeristisch en schattig stadje, maar ook heel gezellig..... spijt van een beetje veel terrasjes, HAHAHAHAHA! Je keek je ogen uit bij al die leuke gele huisjes en de verlichte bootjes op de rivier en de verlichte lampionen langs de kade. 's-avonds op een dakterras(1ste verdieping Hihi) gegeten met uitzicht op het spectakel op straat. Nog even over de nightmarket gelopen en uiteindelijk bij "the Shamrock" terecht gekomen... en nooit meer weggegaan! HAHAHA! Er speelde en hele leuke band, dat helpt ook niet mee om vroeg naar bed te willen....Van die groep meiden hebben we 's-nachts helemaal geen last gehad! Weet niet of dat kwam door de cocktails of dat ze gewoon rustig waren ;). De volgende dag stapten we een beetje duf naar buiten niet precies wetende wat we gingen doen en tada.... your cariot awaits.... kwam een soort golfkarretje voorrijden die vroeg wat we wilden doen. We don't know yet... hij kwam met wat opties en een daarvan had ik gelezen. Coconut Village voor een tochtje met de Coconut boot..... gemaakt van Bamboo. Ja leuk, wij daar naartoe en 25min later zaten we in een rond bootje met 1 roeister, een iets oudere dame. Maar niet voordat Rod probeerde af te dingen "Hahaha you are funny" you get a free beer...you happy me happy" we konden een biertje krijgen na afloop en dat werd voor mij een coconut! We gingen stroom opwaarts. Jeetje zei Rod..... dat ze dat in haar eentje doet.... hij had het nog niet gezegd of er werd mij een peddel in mijn handen gedrukt dat ik mee moest doen. Rod zat in het midden dus ik was de pineut. Maar niet voor lang want mijn redder(mijn liefje) in nood nam het over. Ze was ook heel grappig, overal foto, foto! Ze ging zelfs het water in met Rod z'n telefoon.... die ogen.. hahahaha! We hebben geroeid, gevist, naar dansende boten gekeken(van die jonge gasten die zo'n rond bootje heel hard lieten draaien, erin staand met een speciale techniek). Met keiharde muziek! Vreselijk toeristisch maar hysterisch!! Ook nog vissers hun net zien uitgooien. Al een hele gebeurtenis op zich. Vlak voor we terug waren zei ze " we are there" of iets dat er op leek. 2 of 3 keer. Volgens mij moet je nu tip geven, anders laat ze ons er nooit af... dat was de vorige keer ook al, of ze het dan niet mogen houden als je het pas bij het uitstappen geeft, geen idee maar lijkt me sterk. Terug naar het centrum langs een kleine zijde fabriek. Mooi, leuk, interessant maar we hadden trek! Rod had een leuk eettentje gezien, maar Sean was al onderweg naar een heel leuk

Eettentje volgens hem..... laat dat nou precies het restaurantje zijn dat Rod had gezien en inderdaad leuk en lekker! Na ons eten kan hij ons weer ophalen en begon onze 2de tour. Hij zei voor het eten hier eindigt de eerste tour kunnen jullie op je gemak eten en kom ik jullie straks weer ophalen. Slim en meedenkend van hem nu was ons tourtje 2uur goedkoper geworden.... whahahaha! Moeten we het eerste tourtje al betalen? " no no, but I take picture"... dusssss.... als we het op een lopen hadden gezet had hij zijn vriendjes op ons afgestuurd, hihi! 2de deel van de tour begon bij een pottenbakkerij. " no were not interested" Je zag hem denken, ik moet iets anders bedenken en hij heeft ons meegenomen naar 2 stranden..... daar begonnen de plannen voor onze volgende reis. What's new!!! Met daarna in iedere geval een aantal dagen het strand van Hoi An!

Terug bij het hotel even een dutje gedaan..... doen we wel heel veel deze reis..... weer lekker fris en fruitig de stad in. Op zoek naar een restaurantje en daarna een Starbucks. Rod had 's-middags en zaakje gezien met schoenen en dat gaat dan niet uit zijn hoofd en ik herken het als geen ander. Dus op zoek en gevonden. Allemaal gave schoenen 1 paar in 1 maat, maar als je morgen terug komt maken hebben ze het in jouw maat gemaakt.... uhhhhh! Zelf? ja, doen we zelf!.... ook voor onze volgende reis, haha! Weer een afzakkertje genomen in een pub met live muziek.... eentje dan.. pfff! De volgende dag laat in de middag gingen we vliegen naar Ho Chi Minh, dus we hadden nog de hele ochtend die hebben we benut om wat historische sightseeings te doen en naar de centrale markt te gaan. Zo gaaf al die kleuren en geuren. Met de scooter langs de kraampjes om de boodschappen te doen is daar heel normaal, je werd zo van de sokken gereden. Voldaan weer terug naar het hotel en op naar de airport. (Saigon zoals de locals het nog steeds noemen). Here we come!

Halong Bay en de trein die al vertrokken was

Dinsdag 22mrt

Weer vroeg uit de veren. Onze receptionist die ook in het hotel woonde en volgens ons ook de eigenaar was had meegedacht en 's-avonds al gevraagd wat we voor ontbijt wilden, daardoor konden we meteen aanvallen en waren we op tijd klaar voor de reis naar Cát Bà(in de buurt van Halong Bay) we werden met z'n 2en in een bus voor 32 personen gezet en reden meteen weg.... . "You're the only passengers "Okeeeee! Lekker rustig! Onderweg regende het, we konden alleen maar hopen dat het opklaarde voordat we daar waren...bij de Ferry was het passen en meten om alles naast elkaar en erop te krijgen. We konden ons nog net de bus uit wurmen om even een frisse natte neus te halen. Het weer was in de tussentijd jammer genoeg niet opgeknapt. Bij aankomst bij de haven bleek dat we niet de enige waren die meegingen. We waren met 20 mensen. 2 Franse, 2 Belgen, 2 Australiërs en 12 Duitsers... de cabines op de boot waren mooi en verrassend ruim. Na een voorstel ronde en een werkelijk voortreffelijke lunch gingen we kanoën. Rod... "we doen rustig aan, het is geen wedstrijd"..." jaja".... na veel gekibbel over wie wat aangeeft en wie het beter weet (mensen die ons een beetje kennen snappen wat ik bedoel... hahahaha!) Kregen we de slag te pakken. Het was bewolkt en een beetje druilerig, maar de omgeving was prachtig en het karstgebergte in de nevel had iets heel mystieks en magisch! Op een gegeven moment moesten we een lage natuurlijke tunnel door kanoën en werden we omringt door de bergen. Fantastisch!!! Volgens de mythe is dit gebergte ontstaan omdat de bevolking werd aangevallen door de vijanden (Chinezen). Dit zagen de draken en deze gingen de oorspronkelijke bevolking helpen door grote rotsblokken op de tegenstander te gooien... et voilà!... Maar volgens de gids was het meest geloofwaardige verhaal dat het eeuwen geleden is onstaan door aardbevingen. Je zag de breuklijnen ook in de bergen. Dus ik.... heel teleurgesteld "So you don't believe in dragons?" Hij keek me aan zo van seriously? WHahahahahhaha! Ok now we go back. Ik was ondertussen al redelijk afgeknoedeld, maar als je heen gaat moet je ook terug.. we hadden de slag goed te pakken. Op een gegeven moment toen we er bijna waren voelde ik fanatisme op de "achterbank". Dus ik "wat doe je?" "Kijk die 2 Duitsers rechts" als we door peddelen winnen we!".... "??!?!? Het was toch geen wedstrijd?" Dus ik kijk naar rechts op dat moment kijken zij naar ons en.... game on!!! Gewoon gaan, was ons bijna gelukt! Zij waren net iets eerder, maar omdat wij ergens anders moesten aanleggen konden we nog steeds als eerste de kano uit... ware het niet dat het voorste gedeelte van de boot onder de vlonder schoot en vast kwam te zitten.... Shit, shit, shit!!! OMG, met dit soort dingen worden we altijd bloedfanatiek! Je zou denken dat dat op een gegeven moment wel klaar is ... not!!! We hebben onze nederlaag waardig gedragen. Zijn toch altijd de Duitsers die winnen..... al vonden ze zelf dat dat de laatste jaren niet meer klopte.... en zeker niet met schaatsen. Was een leuk tochtje, al lag ik er helemaal af. Haha! Of we nog wilde zwemmen? Nee, lekker even relaxen op de boot. Voor het diner kregen we geleerd hoe je Vietnamese springrolls moest maken en moesten natuurlijk ook zelf opeten. Was makkelijk te maken en lekker. Het diner was ook weer geweldig! 's-avonds nog even iets drinken op het dek, het drisselde nog een beetje, maar dat maakte niemand wat uit. Morgen om half 6 is de sunrise dus wekker zetten. Volgens de meeste van de groep zou het de volgende dag namelijk mooi weer zijn. Rod en ik hadden er een hard hoofd in. Maar voor de zekerheid toch maar de wekker gezet. Werden we om 6 uur wakker.... had ik vergeten de wekker te activeren. We keken snel naar buiten, oh gelukkig nog steeds bewolkt. Raar dat we daar dan blij om zijn.... Het was wel opgeklaard en de bergen waren veel beter te zien. Snel naar het dek! We waren omringt door prachtige bergen die uit het niets uit het water leken op te duiken! Na het ontbijt gingen we op het eiland Cat Ba naar een dorpje fietsen. Ik mocht lekker bij de guide op de scooter.... het kanoën had er te veel ingehakt en er waren heuvels... voor mij een relaxed tourtje! De andere hebben zich suf gefietst!! Ook niet raar want blijkbaar ging de wedstrijd tussen Nederland en Duitsland gewoon door volgens Rod dan! Het was een klim van ongeveer 8% en Rod kwam als eerste boven al schreeuwend YEAH!!! Mathieu van der Poel!!! YES!!! DIE NEDERLANDE NUMMER EINS!!!.... op z'n beste Duits.... zo BAM! tik uitgedeeld volgens Rod Hahahaha! Was namelijk dezelfde jongen als de dag ervoor. Terug op de boot nog wat rondvaren en van de omgeving kunnen genieten veel drijvende dorpjes/huisjes van vissers families. De zon begon toch een beetje door de wolken te branden, dus lekker op het dek op de bedjes gelegen. Tijd voor lunch, die zag er weer verrukkelijk uit! Na de lunch werden we met z'n allen in een busje gepropt om terug te gaan naar Hanoi. Yeah! Vanavond met de nachttrein naar Hue. Maar we hadden nog 5 uurtjes te overbruggen dus spullen bij ons hotel waar we de eerste 2 nachten waren achtergelaten.. ze waren zo lief om dat toe te staan. Dus wij een beetje rondgelopen, uitgebreid gegeten, starbucks gedaan. We moesten bij een hotel inchecken voor de trein. Laten we een beetje op tijd gaan. Kunnen daar toch wel in de lobby wachten. Komen wij aan. Hallo, wij willen inchecken voor de trein naar Hue, maar ik wilde vragen of we dit konden veranderen naar Da Nang. Even stil. Wat onze namen waren."De trein is al weg" WAT!!!! "Ze hebben sinds kort een ander schema" WAT!!!"Hij is 20min geleden vertrokken, we waren op jullie aan het wachten" WAT!!! "Er is een email naar jullie gestuurd" WAT!!! Ik.. nee nee! nee nee!... Rod woest en keek mij aan. Ik snel zoeken in mijn email terwijl ik dit deed begon Rod een hele tirade tegen de reseptioniste "What are you telling me...The train already left...@#€&%Call your manager to arrange something else here! Instead of sending a whattapp. Because I'm very angry now! Get you manager!!!"En idd in mijn mail 17mrt, 6 dagen geleden vertrek van de trein 2,5 uur eerder. Die dag net in Thailand geland, door naar Vietnam, dingen doen...nooit meer mijn email gecheckt! Thuis nog alles gecontroleerd en alles klopte. Rod werd steeds onaardiger. Al mijn gesprekstechnieken die ik net heb gehad ging ik nu maar beter niet op hem uitproberen. En ik zei alleen maar " Ga je je gedragen?".... "Ja regel jij het maar ik ben te kwaad" "is goed, maar zij kan er niets aan doen, ik heb de email niet gezien" Hij ging zitten ...mok mok mok ... Ik verder met het meisje achter de balie die blij was dat Rod even uit beeld was, hahahaha! Maar ze deed het heel goed en duidelijk. Er gaat vanavond nog een trein, mijn manager gaat kijken of daar nog plek is met dezelfde optie die jullie nu hadden. Was er niet, wel een andere optie maar die wilden wij niet. Ik zei in het Engels tegen Rod we gaan morgen vliegen en die knikte alleen maar. Ze zei meteen dat ze dat voor ons kon regelen en dat we een hotel nodig hadden en ze zij kamers hadden...Sneeky basterd! Ja, ze deed het heel goed! Rod werd iets rustiger en zei "ik moet niet boos zijn op haar, maar op jou.... maar dat wil ik niet" en hij bood haar ook meteen zijn excuses aan. Ze snapte het volledig. Tickets waren geregeld en wij gingen naar de kamer. Wat een heerlijke luxe kamer.... half uur later zaten we met een wijntje in bad en waren weer rustig. Was wel jammer, want we wilden de treinreis zo graag beleven... Weer een reden om nog een keer naar Vietnam te gaan.

Vietnam Ninh Binh

Vietnam blog 2

Maandag 21mrt

Weer vroeg uit de veren om naar Ninh Binh te gaan, mooi gebied met de bekende karstgebergte (van die puntige bergen die uit het niets uit de grond schieten). Afscheid genomen van Lily onze lieve receptioniste. We werden op de toer vergezeld door 2 Belgen, 2 Indiërs en 9 polen. Eerst een stukje rijden. Was wat verwarring over waar ze ons aan het eind van de dag naar toe zouden brengen, omdat ze aan het eind van de dag terug gingen naar Hanoi. "Uhhhh not us, we are staying in Ninh Binh." "Are you sure?" "Duhhh Yes!"..... toch maar even checken. En gelukkig had ik gelijk.... je zou het niet denken, maar ik vergis me ook wel eens...Hahahha!

Er werd ons verteld dat we eerst gingen fietsen ... toen werd ik al een beetje zenuwachtig en daarna naar een uitkijk post boven in de bergen. Om daar te komen moesten we 500 treden omhoog..... we keken elkaar aan. Ik zei tegen Rod het fietsen ga ik wel proberen, maar die trappen gaat niet lukken. Hij knikte alleen maar. Dit zijn jammer genoeg de overblijfselen van de Covid dik 2 jaar geleden. Of dat ooit nog veranderd betwijfel ik, maar we blijven gewoon proberen. Aangekomen op bestemming moesten we een fiets uitzoeken. Ze zagen er niet uit maar trapte verbazend lekker. Het was voornamelijk vlak dus ik heb het vol kunnen houden op een inieminie heuveltje na, daar moest ik dan ook meteen afstappen. We kregen koningstempels te zien, niet te verwarren met boeddhistische tempels.... al leken ze daar verdacht veel op en wat van de omgeving. Prachtig! Waar je keek staken puntige bergen de lucht in. Gaaf om te zien! Na de lunch gingen we naar de Mua Caves met de 500 treden. Vanaf een afstand zagen we de trap tegen de berg omhoog al! Rod ging samen met de groep naar boven. Ik bleef beneden rondstruinen want er was genoeg te zien. Halverwege hun tocht naar boven belde Rod mij al hijgend en puffend om te zeggen dat ik al naar de grot kon gaan die beneden was. En dat het maar goed was dat ik het niet had geprobeerd, arme jongen... Helemaal boven heeft Rod met mij gefacetimed via WhatsApp en heb ik nog even van het uitzicht kunnen genieten. Zo mooi! Ik ben de grot gaan bezichtigen en later kwam de groep mijn kant op. En door!!! Volgende punt op de agenda.... roeien op de rivier tussen de rijstvelden en karstgebergte door. Met roeien bedoel ik dat we werden geroeid, hahaha! Onze roeister was een lief vrouwtje. "Hi" "hello" "Were you from" "The Netherlands... Holland" "Ahhhh"...geen idee.... zij aan het roeien, op een gegeven moment kijk ik om me heen..... heel veel bootjes... (was verder niet toeristisch of zo Hahahaha!) Waren ze allemaal met hun voeten aan het roeien! Zo raar je hoofd registreert iets maar weet in eerste instantie niet wat! "Rod Rod, kijk hoe ze roeien!!!!" .. had die natuurlijk allang gezien, maar waarschijnlijk vond hij het normaal... grinnik! "Kijk kijk, ze kunnen zelf de peddels draaien!"... "Oh ja!"... hij was toch een beetje onder de indruk.... Was een mooi tripje, door grotten met stalactieten. Na het roeien toch weer foto's laten aansmeren, pfff! Is altijd hetzelfde.... maar we hebben ons nog geen Vietnamese hoedjes laten aansmeren, goed hé! Er stond een privé auto op ons te wachten om ons naar het hotel in Ninh Binh te brengen. Was nog een hele onderneming om ons hotel te vinden. Volgens Google reed hij er steeds voorbij. Op een gegeven moment wilde hij ons uit de auto zetten... "Google says it is here" "Do you see a hotel?" "No" "So, ask the people on the street" ik bedoel wij spreken geen vietnamees.... uiteindelijk bleek dat er een steegje was waar we in moesten. Hij vertikte het in terug te rijden, dus het laatste stukje maar gelopen, was gelukkig niet ver meer. Het hotel was klein, maar heel mooi. We hadden een upgrade gekregen, wat betekenen dat we 6 trappen op moesten.... Rod zijn benen waren nog zwaar van de 500 steps.... "OMG mijn benen willen dit toch niet!" Hahaha! Had echt wel medelijden met hem!!! Maar was de moeite waard want de kamer was prachtig. Even lekker uitrusten voor we gingen eten. Moesten opletten dat we niet in slaap vielen... De meneer van de receptie had ons 2 leuke lekkere opties gegeven om te eten. Ancient street, zag er heel gaaf uit met veel gekleurde pionen en verlichte pagodes/tempels. Alleen was er voornamelijk Phò te eten, dat is een soort noodlesoep met de nadruk op soep (bouillonwater) en daar zijn we niet zo van gecharmeerd op een of andere manier. Teveel water bij het eten denk ik......Whoehahaha!

Terug gelopen op zoek naar het ander eettentje. Zou dit het zijn.... dit ziet er niet uit, weer van die hele geplukte kippen uitgestald... Nope... next. We zijn nog ergens gaan zitten keken op de kaart vraagt Rod zit er geen Kentucky in de buurt. Ik kijken en ja hoor paar honderd meter verder op. "We changed our minds, bye bye!" Buiten draai ik me nog een keer om en zie vanuit mijn ooghoek de naam van het restaurantje staan wat de receptionist bedoelde. Dat tentje bedoelde hij! Zag er idd prima uit met een hele uitgebreide kaart. Gelukkig want er werd iemand Chagrijnig... and it wasn't me!....

Echt heerlijk gegeten! Was een goeie aanrader! Terug op de kamer, kom we gaan de eerste blog erop zetten. Rod zei is goed maar dan moet je eerst de foto's uitzoeken..... was nog niet zo makelijk tot 2x toe viel de telefoon uit mijn handen omdat ik in slaap viel :0 HAHAHAHAHA! Rod lachte zich helemaal suf! Afijn uiteindelijk gelukt, ik meteen in diepe slaap. Wordt ik ruw gewekt.... je Ipad maakt herrie! Hoe moet dat kloteding uit. Verdwaasd als ik was met hartkloppingen van het ruw wakker worden heb ik op allerlei knopjes gedrukt, zal wel goed zijn....nu maar hopen dat ik de wekker niet hem uitgezet.... proberen verder te slapen maar dat lukte natuurlijk niet meer...%@&#&€*€@_×..... bedankt schat!

Vietnam Hanoi

Vandaag 16 maart vertrekken we naar Bangkok om na een nachtje door te gaan naar Vietnam. Nooit eerder geweest dus we hebben er zin in. Na een pittige periode van mijn Senior Purser cursus en drukte op Rod zijn werk even weer genieten van hele andere dingen! We gaan een kleine cruise maken bij Halong Bay, daarna de nachttrein nemen van Hanoi naar Hue en de Chu Chi tunnels in bij Ho Chi Minh Leuke avonturen dus weer!!! Aan boord van onze vlucht kende ik de meeste van de Crew, heel gezellig. Was wel een lange vlucht met weinig slaap....zzzz... aangekomen in BKK moesten we nog een half uurtje met de taxi naar ons hotel.... Dat werden 2 uren pfff hahaha nu werd de tijd daardoor om later te gaan slapen ons wel makkelijk gemaakt. Het hotel was heel relaxed en schoon en 's-ochtends wilden we het bed inpakken en mee naar huis nemen! Hahaha, echt heerlijk!

Nadat we waren aangekomen zijn we meteen de straat opgegaan om te eten en iets voor de volgende ochtend te halen. We moesten weer om 4uur op.... heel goed geregeld Abs.... Not! Maar na wat rondgewandeld te hebben uiteindelijk bij de Pizzahut, jaja echt! gegeten. Nu was deze Aziatisch georiënteerd dus nee geen pizza gegeten. Terug in het hotel deed Rod het licht uit en ik heb hem niet eens in bed horen stappen, ha!

Zaterdag

Pfff was vroeg maar alles liep soepel. Relaxte vlucht, altijd leuk om te zien hoe andere maatschappijen het doen. In het hotel konden we wij niet inchecken,we waren veel te vroeg. We konden onze rugzakken achter laten en zijn iets gaan eten. Er was een soort cruiseschip nagebouwd met op iedere verdieping een terras met een restaurant. Dat ziet er gaaf uit, kom eten..... het was 11 uur "ohhh nooo, not time voor lunch yet" ...:(@@%#&@%!%...Als je trek hebt wil je dat niet horen.... weet nog niet of we Vietnam leuk vinden...! Gelukkig was om de hoek een restaurant met een grote verrassing. Wat voor een soort eten wilt u? Lokaal! Ok, de lift in 4de verdieping een heel leuk eettentje met een beter uitzicht op het meertje dan op de loveboat!!! Terug in het hotel hadden we om de tijd te overbruggen een massage geregeld.... verder niet decadent maar gewoon lekker. Bij de massage zat er binnen 2 tellen een vrouw op mijn rug. En ook bij Rod. Uhhh, whahaha! 2 tiny vrouwtjes met een kracht in die handen waar je U tegen zegt. Heerlijk! Eindelijk naar de kamer. We hadden een kamer met balkon... in het drukste gezelligste, gedeelte van de stad.... Wat een p....herrie was dat. Gelukkig waren we heel moe van de jetlag! Eind van de middag gingen we naar Train street. We namen een Cyclo(fiets met stoeltjes voorop) met man 2x onze leeftijd en maar een 1/4 van ons gewicht Hij werd zowat door ons gelanceerd toen we gingen zitten, Hilarisch! Maar we betaalden hem de volle mep dus hij vond het prima. Met gevaar voor ieders leven gingen we op pad. Man, man, man, wat een zooitje is het verkeer daar.....maar op een of andere manier gaat het altijd goed. Trainstreet is een smal straatje waar de trein bijna de huizen raakte. Jammer genoeg reed de trein er niet meer, maar om rails bijna door de huizen te zien lopen is heeeeel apart. Rod had bij Erica op reis gezien dat je hier Eggcoffee moest proberen. Dus op zoek naar een tentje die dit verkocht..... waren er gelukkig heel veel ;) we kwamen uit bij een hipster tentje. Leuke vlotte gasten. Nieuwe ervaring Eggcoffee, iets met eieren gecondenseerde melk dit opkloppen tot schuim en op de koffie. Lijkt op een cappuccino maar dan anders. Tijdens het wachten op een bankje voor het tentje kwam er een vrouw met lokale lekkernij langs. Soort deegballen met suiker. Nee, dank je, nee echt! Waar het dan fout gaat weet ik niet maar voor we het wisten was Rod aan het betalen. Op dat moment komt een van de eigenaren met onze Eggcoffe. Hij zegt in het Engels tegen ons " what are you paying for that?" Toen hij het hoorde vertelde hij de dame iets wat wij niet verstonden. Rod moest 50 betalen van haar en die man zei "no 20, not more!" Vrouwtje droop af, wij een hap in de ballen nemen... Gatver! Een vettige deegbal! Weer een les geleerd! Toch wat scherper blijven met een jetlag!

De Eggcoffee was heerlijk, maar heftig.we hoefden voorlopig niet te eten. Nog lekker rondgestuind, toch maar iets eten.

Streedfood proberen, neergestreken bij een tentje waar het druk was. Dan is het vast goed! Maar toch maar niet, we zagen wat mensen op hun tafel kregen..groot bord met witte noedels, groot boord met ongekookte groente en een grote kom met soort soep met vage vlees ballen.... Rod kijkt me aan zo van dit eet ik niet, ik ook niet! Opgestaan, doei! Stukje verder zagen we een restaurant wat er sjiek uitzag, maar heel leuk, lekker en betaalbaar was. Verder zijn we geen luxe poezen hoor.... hahahaha!

Aan de wandel, komt er een vrouw op ons af met zo'n stok over haar schouder aan de uiteinden fruit zodat het in evenwicht blijft.. Zegt ze "very heavy you try" voor ik het wist had ik dat ding op mijn schouder en een Vietnamese hoed op. Tegen Rod "Take picture" oh nice! "Now you try" ik foto van Rod maken met haar erbij. Zegt ze "here for you" zakje fruit. Ik nog heel dom "oh thank you" "200VND"...." Wait what?"...ik kijk Rod aan en schiet in de lach, Rod heeft nog het besef om af te dingen en ze loopt lachend weg. Wij keihard lachen, ik zeg je wordt genaaid waar je bij staat. Grootste lol met z'n 2en.

Nog een rondje markt gelopen en naar ons bedje. Maar slapen lukte niet, was zo'n herrie buiten. Omdat het weekend was werd er steeds gezegd.

Zondag

Volgende ochtend ontbijt in het hotel. Dat was prima alleen de jongeman in de bediening hadden we alle 2 binnen 5 min al ontslagen. Hij kon maar 1 ding tegelijk, werd ook geïrriteerd als je 2 dingen in 1 zin vroeg..... die kop van Rod!.... Maar uiteindelijk gekregen wat we graag wilden.

Vroeg op pad, eerst naar de oude gevangenis uit de Franse koloniale tijd. Pittige verhalen. Echt wel indrukwekkend als je daar dan rondloopt. Verder wandelen naar een tempel. Zou heel mooi zijn met allemaal mooie kleuren..... die was jammer genoeg dus dicht.... Het was zondag!...

We waren alweer een tijdje onderweg dus maar even lunchen. Ik had een leuk eettentje gezien op internet. Bha Mi 25. De foto's zagen er lekker uit. Broodjes of te wel pistoletjes(de Franse invloed is echt nog wel aanwezig) met aziatische inslag. Mensen staan hier echt in de rij, dus wij ook. Was dan ook echt verrukkelijk! Rustig terug naar het hotel en even onze ogen dicht, want we komen echt slaap tekort. Wakker worden en door naar de massage. Was gisteren zo lekker dus nog maar een keer en hop binnen 2min zaten ze weer op onze rug. Weer helemaal lening en buigzaam.... voor zolang dat duurde de straat weer op. Als je naar buiten loopt kom je meteen weer in een heksenketel van herrie en drukte. Je denkt echt OMG, maar het heeft ook wel weer iets. We hadden voor de zekerheid gereserveerd bij een van de bekendere restaurantjes, gelukkig maar, want het was een klein gezellig bistrootje. En erg in trek. We werden naar onze tafel gebracht. Er werd gezegd dit is jullie menu "you only have to pay for the drinks".... Uhhhh! Dat is lekker, toch maar gezegd dat dit niet voor ons was.... we zijn daarna nog even over de markt gestruind en als afsluiter van Hanoi bij een skybar een G&T genomen...of 2.. Morgen op naar een volgend avontuur.

Hanoi wat was je leuk, maar wat was je druk!!!

New York City

NEW YORK, NEW YORK!! The City that never sleeps.....

De chauffeur was een echte New Yorker, alleen maar kletsen. Op een gegeven moment vroeg hij houden jullie van Baseball? Vanavond spelen de Yankees. Dus Rod vroeg is het slim om vandaag een pet op te hebben van Boston. Hij reageerde als je een Boston pet op had, had ik je niet eens meegenomen hahahaha!.... Dus Rod zijn Boston pet die hij dus wel op had meteen in zijn tas stoppen en zijn eerste prioriteit was een New York pet scoren.... zo ging het in Washington en in Boston.... zo wordt de verzameling groter en groter.... tijd voor een museum!!!

Aangekomen bij het hotel zag de lobby er fris en opgeknapt uit. We gingen naar onze kamer en ik zei al tegen Rod dat de kamer waarschijnlijk heel klein was..... hahahahahaha! Idd wij erin koffers erbij en bewegen niet mogelijk whahahahaha! Aan beide kanten van het bed zo'n 50cm en aan het voeteneinde 75cm. Dat was de kamer.... maar heel schoon mooi afgewerkt en de badkamer was prima. Gelukkig hadden ze nagedacht voor als er mensen kwamen zoals wij die met hun hele kledingkast op reis gaan en hoge bedden zodat de koffers eronder konden. Wel vervelend dat iedere keer als je iets nodig had je onder het bed moest kruipen..... maar het was niet anders. Alles gedumpt en meteen op pad, was zo'n mooi weer! Nog snel een citypass geregeld. Kon je 5 dingen doen met flinke korting. Kom, we gaan lopen door New York. Wij lopen maar we verbleven op 87th street en we moesten naar 24th. Was ietsje verder dan we dachten. Toch doorlopen maar. We wilden met dit mooie weer natuurlijk het Vrijheidsbeeld zien. Met de pas kon je een circle line nemen. Die voer een uur over de rivier de Hudson en dan ook langs het Vrijheidsbeeld. Op het dek buiten allemaal stoeltjes naast elkaar. De drukte viel mee, naast ons kwam een Frans gezin zitten, vader moeder en zoon. Helemaal prima aleen...... als ik ergens een gruwelijke hekel aan heb is het met open mond kauwgom smakkende mensen die dan naast je in je oor zitten te smakken. Rod voelde dat er iets was en keek me aan. Mijn wenkbrauw ging omhoog ik schoof een beetje opzij zodat hij zag wat ik hoorde en ik keek alsof ik iemand ging vermoorden. Hij kwam niet meer bij. Mooi rondje op de Hudson

Met Vrijheidsbeeld en Ellis Island. Daarna door naar Top of the Rock bovenop het Rockefeller gebouw. Daar konden we een uurtje later terecht, dus maar even eten moest ook gebeuren. We gingen op zoek en kwamen bij een deur waar Urban Hawker Singapore street food op stond. Binnen hadden ze een soort straatje nagebouwd. Erg leuk en lekker. Na het eten naar The Rock. Wat een fantastisch uitzicht! Prachtig! Het was ondertussen donker dus de verlichting over de hele stad was sprookjesachtig! Van hieruit kon je ook the Empire State Building zien met mooie verlichting! Het werd tijd om naar het hotel te gaan. We liepen naar time square we hadden fietsen gezien soort riksja. We waren zo moe en wilden ons wel naar huis laten brengen door zo'n fiets. "Hoeveel kost het?" Waar moeten jullie heen? Wij ons adres opgeven. Oh, daar doe ik ongeveer 24min over en het is 8$ per minute maar voor jullie maak ik een goede prijs 6$..... " wait what??? " 144$..... " no thanks we walk" Lopen, lopen en nog eens lopen. Op een gegeven moment bij 57th street zegt Rod nog 10 blokken dan zijn we er....... uhhh we moeten er nog 30..... neeeeee!!! Dat trek ik niet! Ik ook niet.. TAXI!!! Dat scheelde 122$ hahaha! Ik heb mijn kussen niet eens gevoeld. hahahaha!

Volgende dag nieuw avontuur. Hadden een timelock om 12:15 uur bij het Empire State Building. Dus op ons gemakje ontbijten bij MIJN ontbijttentje in New York LPQ. Was lekker druk en weer heerlijk. Mijn favoriete waitress was er jammer genoeg niet. Zo'n lekkere drukke Italiaanse pittige tante. Hahahaha! Daar had ik Rod al op voorbereid, maar nu waren er alleen maar heren in de bediening. Door naar de grootste attractie in New York. Nu New York zien van grote hoogte overdag, ook een geweldige gewaarwording! Wat een immens grote stad is het ook, lijkt geen eind aan te komen. Waar je ook keek was stad. Nu was Central Park wel te zien, de dag ervoor savonds zag je een zwarte vlek! Hihi! We hadden laat in de middag tickets voor Memorial 9/11. Om de tijd te overbruggen gingen we naar Green Village. Natuurlijk niet opletten in de metro en verkeerd uitstappen..... dit is niet ok! Beetje vage buurt lijkt me niet dat we hier moeten zijn. Snel terug de metro in. Green Village is idd een leuk wijkje met gave winkeltjes. Geweldig sieradenwinkel gezien met een fantastische ketting voor maar 3000$... hahahaha! We liepen langs een Ierse pub en hadden wel trek. Daar gezellig even gezeten met een bord nacho's met alles erop en eraan genoeg voor 4 personen...5 tv's om ons heen met op iedere zender een andere football wedstrijd.... the New York Giants speelde dus overal herrie!

Bij het Memorial aangekomen hing een hele andere sfeer. Wat een impact, alleen al daar rondlopen grijpt je bij de keel. Heel heftig en indrukwekkend hoe ze het in beeld hebben gebracht en wat ze gedaan hebben om de slachtoffers te eren. Wij waren er stil van!

Op de terugweg zijn we bij 230 rooftopbar beland. Het was mooi weer en er was een mooie zonsondergang. We hadden een geweldige view op the Empire state building. En tijdje zitten genieten met frozen margarita's waar je een instant brain freeze van kreeg en via time square waar we eindelijk Rod z'n hotdog zoals hij hem wilde gescoord(de dag ervoor hebben we de hele tijd lopen zoeken, maar ze hadden alleen maar Chili dogs hahaha!) weer terug naar het hotel, nu met de metro.

Volgende dag op zoek naar een ontbijttentje, 2 gevonden vlak om de hoek bij ons hotel. Eerst bij de ene kijken is het niets dan de andere. Keuze was simpel de eerste was dicht haha! Dus naar 82th zo heette het tentje. Kregen een beetje terug in de tijd idee. Heel leuk en lekker alleen serveerde ze hier wentelteefjes bij omelet ipv gewone toast. Very different! Ik was al de hele tijd aan het zeggen dat we de Highline gingen wandelen. Oude trein lijn in New York waar ze een park van hebben gemaakt. Dus wij er naar toe. Hmmmm, was wel leuk maar niet spectaculair wat ik wel had verwacht. Was een lang wandelpad boven de straten.. aan het einde van het pad nog even naar het Tulpenpark, niet wat jullie denken. Er zijn hele grote tulpen uit cement gemaakt die tegen elkaar staan, schuin op en aflopend en je loopt er bovenop. Het was nog steeds heel mooi weer en we moesten ook nog naar Central Park dus dat werd de volgende stop. Daar even rondgewandeld en boven op een rots beland wast we lekker van het zonnetje genoten hebben. We beginnen wel te merken dat de vermoeidheid toe slaat. Weer een Ierse pup opgezocht. Klein hapje gegeten want we zouden 's avonds echt uiteten gaan nog niet gedaan in NYC..... Ik hoor juliie denken ja ja!

Dus terug naar het hotel even relaxen en naar The Smith een hip restaurant met industriële tinten. Tijdens het eten begon het te regenen maar wij zaten lekker binnen te genieten van een heerlijk wijntje en lekker eten. Terug naar de metro was wel een dingetje. Mijn jas was regendicht maar van Rod niet. Nu had ik nog zo'n weggooi regenponcho om mijn tas, hahaha! Gelukkig val je hier niet op als je eruit ziet als een smurf, hahaha!

Terug in het hotel nog even nagenieten van het heerlijke etentje en bedenken wat we de volgende dag zouden doen.... snurk snurk!

Weer een ander ontbijt tentje gevonden Jackob's Pickels. Zag er heel gaaf uit. Ik ga voor de pancakes vandaag, ja ik ook! Oh mijn god, je kon er weer een heel leger van te eten geven.... allebei 3 pannekoeken zo groot als een ontbijtbordje en fluffy dik.... adem in, adem uit en aanvallen. Niet gelukt. Doggy bag?.... No thanks kunnen geen pannekoek meer zien pfff. hahaha! Genoeg brandstof voor de dag binnen. Weer aan de wandel... vandaag nepshoppen!!! Onze koffers waren bij vertrek al zo vol dat er sowieso niets met bij paste, oke toch nog een paar schoenen gekocht...Whahahahaha! Tjaa en dan zie je natuurlijk vanalles. We zijn onderweg ook nog Grand Central station gaan bekijken. Wat is dat Fantastisch! Prachtig plafond, mooie perrons en een giga grote en mooie centrale hal! Ernaast zat het Vanderbilt gebouw. Ook een leuke attractie om te doen. Ik wilde het al de hele tijd, maar Rod twijfelde want je loopt op glas en kijkt zo naar beneden.Daar is hij niet zijn fan van en met hem heel veel mensen. Ook wordt er met spiegels gewerkt. Ik we gaan het doen. Terwijl we naar binnen lopen ben ik nog bezig kaartjes te regelen. Zegt de portier komen jullie voor One Vanderbilt? Ja! oh, dat is dicht vandaag. Ok, delete delete! Net op tijd, betaling er nog niet door. Jammer genoeg de volgende dag ook geen tijd voor, dan maar een andere keer. Op tijd terug naar het hotel om ons om te kleden voor Jawel! MJ THE MUSICAL! Zo'n zin in musical over Michael Jackson zijn leven en over de weg naar de tour Dangerous. Vooraf zijn we helemaal sjiek gekleed naas Urban Hawker gegaan om street food te eten. En door naar het Neil Simon Theater. En Serieus ook al was de musical niet goed geweest alleen al daar zitten was een feest. Mooie bewerkte plafonds, rood bedekking en stoelen. Ik voelde me in de jaren 20. Super mooi! De musical was fenomenaal! Alles klopte. Acteurs perfect gecast! Dans geweldig! Terug naar onze jeugd!!! Naast het theater zat een Cubaanse tent. Kom we gaan hier nog iets drinken. Wij naar binnen.. Meeehhh!.. meteen weer naar buiten. Weet niet wat het was maar de sfeer was niet ok. Dus maar weer bij een Ierse pub beland. hahahahha! Was een geweldige laatste avond. Morgen is het tijd om naar huis te gaan.

Laatste dagje, gisteren al een schuttle naar de airport geregeld om 16.00 dus we hebben nog even.

Koffers en rugzakken achtergelaten in het hotel en de stad in. We hadden een leuke tent gezien op time square en ze serveerde ook ontbijt dus wij naar Juniors zo heette het tentje. Tafeltje voor 2? Ja kom maar mee. Wij op de menu kaart kijken(het was 11uur) nergens ontbijt te zien. Uhhh, we like to have Breakfast? Sorry don't serve that at this time... seriously? Ok byebye. Wij weer weg, wat raar 11 uur en al geen ontbijt meer. Dan maar weer naar LPQ zat ook lekker dichtbij. Wat zullen we nog doen vandaag. Rod wilde the Brooklyn bridge nog graag zien. Wij daar naartoe prachtige brug met een wandelpad in het midden, stuk de brug op gelopen en nog wat leuke laatste pics gemaakt. Via time square.... nog een laaste blik werpen op alle reclame borden weer terug naar het hotel. Tijd om naar de Airport te gaan. Taxi was mooi op tijd, vriendelijke jongen. Hij kwam uit Honduras en was een grote voetbal fan dus hij en Rod zaten lekker te kletsen. We hebben er dik 1,5 uur over gedaan. Aangekomen was het inchecken zo gebeurd, security duurde iets langer. Maar we waren ruim op tijd dus ook nog kunnen eten voor we aan boord gingen. Is maar kort vliegen(6,5uur)en wilde graag slapen. Onze rij zat vol maar er waren nog redelijk wat open plaatsen en laat ik nou het geluk hebben dat ik de purser kende. Hij heeft diegene die naast ons zat wat meer ruimte gegeven.... en daardoor ons dus ook ;) hehehe! Het was best turbulent de hele nacht...... maar dan slaap ik alleen maar beter, ik opgevouwen op 2 stoelen hoofd op Rod zijn benen en zeker 3uurtjes geslapen en Rod heeft ook lekker kunnen slapen tegen de wand aan geleund. We waren er snel thuis. Dankzij onze vertrouwde taxichauffeur Wim alias amigo.

Home sweet home! Toch altijd de beste bestemming!

Laatste Camperdagen

Dag 15 en 16

De 2 laatste Campground waren als overbrugging maar heel mooi ook weer de eerste tussen de bomen en aan een leuk riviertje.... jammer genoeg niets aan gehad de hele dag en nacht heeft de hemel open gestaan!...wat een regen! We hebben het knus gemaakt in de camper, de eettafel en 2 bankjes om getoverd tot een loungebank... (je kon er een bed van maken) met wat dekens en kussens en wat fantasie hadden we een heerlijke grote loungebank. Jammer dat we dat niet 2 weken eerder hadden bedacht, hahaha! De volgende dag niets aan de hand een heerlijk zonnetje en zelfs vrij warm. We kwamen al vroeg aan bij Voorhees State Park. Zo'n park waar je niets hebt van elektriciteit en afvoer enzo. Op onze plek was al een briefje geklemd met Shellings. Lijkt erop dus is onze plek. Haha! Heel gaaf plekje ook weer :) Er was ook een informatie bord, dus maar even lezen. We zaten in Bear County! Of we al het eten goed wilden opbergen enz. Hahaha en we wilden toch echt wandelen vooral omdat we zo vroeg waren. Rod een dikke tak zoeken en mee op pad nemen, zo zijn we lekker gaan wandelen in het gebied achter de Campground. Stiekem toch hopen dat we er één zouden zien. Natuurlijk wel de paden gevolgd want er mocht ook gejaagd worden. Opeens hoorden we ook een schot redelijk uit de buurt gelukkig, maar niet veel later zag Rod 2 witstaart herten over het pad weg vluchten... . Ik zag niets ik lag weer op de grond te dweilen met mijn camera een meter verderop... was een tak tussen mijn enkels gesprongen OMG Whahahahaha! Nu had Rod wel tijd voor een foto..... De 2 hertjes waren gelukkig heel en ik ook. Verder wandelen opeens schrokken we ons rot omdat een vogel van ons schrok en de boom een vloog. Was een Havik en niet zo'n kleintje ook! Hij was nieuwsgierig dus bleef mooi zitten zodat we hem konden fotograferen. Op een gegeven moment zeg ik "ik wil hem eigenlijk vliegend proberen te fotograferen".... dus Rod "KSSS KSSS".... weg vogel... ik "als ik mijn camera in de goeie stand heb......"

Na de wandeling koken en eten en lekker wachten dat het donker wordt. We wilden de generator niet gebruiken, dat mocht sowieso na een bepaalde tijd niet. Ik zit een beetje te Netflixen en Rod naar buiten te koekeloeren. Was echt heel donker maar er kwamen nog steeds mensen aan. Op een gegeven moment zeg Rod we krijgen achterburen maar zonder Camper. Hij had zo'n grote pick-up. En zoals ik al zei het was heel donker. Rod nieuwsgierig als hij is was al buiten gaan staan om te kijken wat er ging gebeuren. Een keiharde klap en Rod moet lachen. "Hij rijdt gewoon keihard tegen een boom" later bleek dat een grote rots te zijn maar zijn wagen was nog OK. Heel avontuurlijk zo'n zwarte nacht. De volgende ochtend moest er opgeruimd worden, koffers pakken kastjes leegmaken. Wat we aan spullen over hadden hebben we aan onze achterburen gegeven, Hahaha!

Nog even vies water dumpen en richting New York om de Camper in te leveren. Perfect een shuttle helemaal tot het hotel gekregen. Top! Dit waren de avonturen met de Camper, we hebben het weer als heerlijk ervaren! Ons volgende blog zal vanuit the Big Apple komen! New York here we come:-)